20150120

అమాస ...

అమాస ...
ఒక్కసారి వచ్చి పో ,
ఈ పడు వెన్నెల్లో
వెలిగే మచ్చల మొహాలను
చూడలేకున్న .
నీ నవ్వు లేని ఆ మాసపు పూటల
వెలుగుల్లో ఎంత వెలితి కన్పించిందో ?
అమాస,
నీ చీకటిని
ఇక్కడ పదిలంగా వదిలిపో,
ఎవడో అమాంతం పగలగొట్టి
వెలుగులు పారియ్యజిక్క,
ఈ దారిద్ర్యపు దాసోహాన్ని
భరించలేకున్న .
అమాస
ఇక్కడే
ఇక్కడే ఉండిపో,
మనుషుల మద్యనే
శాశ్వతంగా నిలిచిపో,
ఈ సమాజం అప్పుడప్పుడు
నిన్ను దీపాలతో చంపేయవచ్చునేమో
నాకోసమైన నువ్వు ఏమాత్రం చెదిరిపోకు. 
చచ్చు బడిన ఈ దేహపు స్పర్శ
తిరిగి పరిమలించేదాకా,
మా నయనాల ప్రాధాన్యం
నిర్వీర్యం అయ్యేదాకా ఇక్కడే దాగుండిపో. 
ఈ వస్తు వ్యామోహ ప్రపంచాన్ని
పూర్తిగా మసకబారించి పో ,
కాంతిని కామించే కుళ్ళు కళ్ళని
పూర్తిగా పూరించిపో ,
 జాతుల మద్య తారతమ్యాలను
మటుమాయం అయ్యేదాకా నిలిచిపో ,
నీతోడు
నీకు తోడుగా
నా శక్తి మేరకు
సూర్య చంద్రులతో యుద్ధం చేస్తూనే ఉంటాను .