జీహాద్ జిందాబాద్

జీహాద్ జిందాబాద్ 

ఓ పవిత్ర యుద్దమా నువ్వు కళకాలం వర్దిల్లు .
ప్రతి రోజు వినిపించే నమాజ్
ఇప్పుడు పిల్లల ఆర్తనాదాలు పఠిస్తుంది.
 అల్లాహ్ అక్బర్...  అల్లాహ్ ... 
ఒక్కడైన దేవుడికి పసి హృదయాలను
తూటాలతో గుచ్చి మాల గా వేయాలి .
అల్లాహ్ బిస్మిల్లాహ్ అక్కుబర్ ...
కరుణామయుడైన ప్రభువును
పసి మొగ్గల రక్తం తో అభిషేకించాలి .

నిండుగా నవ్వాల్సిన వార్ ముఖాలు
భయపడుతుంటే ,
నీ మనస్సు ఏమాత్రం చేలించలేక పోయిందా ?
ముద్దొచ్చే కళ్ళలో
కన్నీళ్లు తిరుగుతున్నప్పుడన్నా ,
నీ హృదయ కవాటాలు తెరుచుకోలేదా ?
గల గలా మాట్లాడాల్సిన గది లో
విద్యాకుసుమాల ఆవేదన,
నిన్ను ఒక్కసారి మనిషిగా మార్చలేకపోయిందా ?
 గురి చూసి ట్రిగ్గర్ నొక్కే ముందు ,
నీ బాల్యపు ఛాయలైనా గుర్తుకురలేదా ?

ఇప్పుడు ఇదేగా నీక్కావలసింది ?
ప్రపంచం లో మహిళలందరికీ
బుర్ఖాలు వేపిస్తా .
నా చిన్నారి హృదయాల్లో రక్తాన్ని ఎక్కించవూ ?
తర తరాల మగ జాతి కంతా
మీసాలు కత్తిరించి గడ్డాలు పెంచిస్తా .
నా బిడ్డల బుగ్గలపై నవ్వులు చిగురించనియ్యవూ ?
పదికోట్ల కంటాలతో
 నమాజ్ ని ఈ రాత్రి కల్లా చదివిస్తా ...
రేపటికల్లా తియ్యని పెదాలతో అమ్మా అని పలికించవూ ?
ప్రతి ఒక్కరిని ఈ రాత్రి కి
నీ ఉపవాస దీక్షలో పస్తులుంచుతా ...
కానీ తెలవారే సరికల్లా లేత గొంతుకలతో గిలాసడు పాలు తాగించవూ ?

ఈ క్షణానికి ప్రపంచమంతా
నీవల్ల తల దించుకుని
బాధ తో కన్నీరు కారుస్తుంది.
కానీ ,కానీ ఆ కన్నీరు కరిగి
ఆవిరి గా ఎగిరిపోయే లోపు,
పొద్దెక్కే సూర్యుని కిరణాలు
బాధని తన్నుకు పోయేలోపు
పాటశాల గది లో
పిల్లల సవ్వడి  వినిపించకపోతే,
నా పిల్లల లేత పాదాలను
నేలపై నడిపించక పోతే ,
నిన్ను నిన్ను గా అంతం చేసే
అసలైన పవిత్ర యుద్ధం మొదలైనట్టే .
జీహాద్ జిందాబాద్
ఓ పవిత్ర యుద్దమా
నువ్వు కళకాలం వర్దిల్లు.